Powered by Blogger.

Thursday, August 19, 2010

Hurt, pain, sadness...


... they say they last only for a few minutes to an hour...
... anything beyond that is self inflicted.

9 mga umutot:

Madz said...

kaartehan na yung kasunod...LOL

Poipagong (toiletots) said...

@Hartlesschiq: hahaha! natawa ako. iniisip ko ung tamang word, ikaw ung nagbigay. haha.

oo nga. KAARTEHAN na ung kasunod. lol galing!

jonathan said...

Oo nga, kanya kanya tayong dala. Kung gusto mong lumigaya, then do so. Kung gusto mong umiyak forever, then do it. Pero sayang ang umaga, madaming kapalit :)

MiDniGHt DriVer said...

aw..pwede?. hehehe

Poipagong (toiletots) said...

@Phi Jon: yeah, ang kaligayahan ay isang desisyon. *nosebleed*

@Midnight driver: pwede ang alin? hehe salamat sa pagbisita.

Jag said...

Hindi ko pa nararamdaman yan...di kas ako tao LOL.

Salamat sa pagdalaw!

Nimmy said...

ahhhh. so inarte lang pala ako. one day ako before makapag-move on. hihi :)

MgaEpal.com said...

Ang ganda ng thought na 'to.

Ito yung mga taong sumasakit ang tiyan dahil natatae sila, kaso ayaw tumae sa public CR kaya tinitiis na lang hanggang makauwi.

Kung natatae ka, dapat tumagal lang yan sa tiyan mo ng a few minutes to an hour. Pag lumampas ng isang oras, kaartehan mo na ang may kasalanan sa hurt, pain, at minsan sadness ng tumbong mo.

Pasensya na, napahaba ang utot namin dito. Napasarap lang.

Poipagong (toiletots) said...

@Nimmy: wow! ikaw na! haha. pag one day, drama lang, kasi madami namng nakapila. lol

@Mga Epal: wow! ang profound ng realization. maganda yan. haha.

 

Blog Template by YummyLolly.com