Ang drowing na pumawi ng tantrums at lungkot ko

minsan ako'y nalungkot

ulo ko'y pagka bugnot

pilit kong ngumiti

ngunit simangot ang ganti

inabot sakin, ni kuyang masungit

drowing na nagpangiti sa mukha kong pangit

ang simangot ay naging ngiti

ang galit napalitan ng kiliti

Nung isang araw, wala nanaman ako sa mood. Wag nyo na itanong kung bakit, madalas di ko din alam. Naghalungkat ako ng mga gamit at bigla kong nakita ung drawing na binigay sakin ng isang kuya. naalala ko tuloy kung pano nila pagtyagaan ang aking mga mood swings.

Ibang klase din naman kasi ako topakin. Pag nagtantrums ako, tantrums talaga, talo pa bata. Aminado din naman akong nakakainis na minsan. Pero un nga. Ganun talaga initial reaction ko. Swerte ko nalang may mga kaibigan akong natutunan nang hindi ako pansinin. Pero un lang, pag di ako pinansin lalo akong nagpapapansin. haha!

Minsan sa isang party nagmukmok ako. Naisip ko ung sinabi ng isang hindi dumalo. Medyo nosebleed ung words na ginamit pero ung thought, isa lang namn daw syang insignificant being sa group na un at wala namang mawawala kung andun sya o wala. Naisip ko lang, ganun din siguro ako. So ang ginawa ko? tinitigan ung butterscotch ng isang kaibigan, nagkataon lang na nasa loob ng cabinet so andun din ako sa medyo loob. Eversince, pag nawawala ako sa isang private party, una nilang tinitingnan ung cabinet. Nakakahiya pero un nga.

Minsan pa kaaway ko nanaman bespren ko, eh nagkataong nag beach kami. Si kuyang nagbigay sakin ng drowin ung nagbabantay sakin lagi eh considering na ang liit liit ng pasensya nitong taong to. Sabi nga nung makauwi kami, kung hindi nyako siguro kaibigan matagal na nya akong nasapak. Eh nagygym pa namn un dati.

Recently, nagparty ulit. Nauna kasi ako humiga bilang madali ako mahilo sa alak, so nung dumating na silang lahat sa kwarto, ang ingay. Lumabas ako at naghanap ng iba pang kama sa kabilang bahay. Medyo bukid kasi at may tubuhan. Narinig ko nalang bigla may tumatawag ng pangalan ko at papunta sa direksyon ng mga tubuhan. Napilitan tuloy akong lumabas at tanungin kung ano nanaman ang inakala nila. Mukha na ba akong baliw na mageemo sa tubuhan at dun mag mumukmok? hahahaha.

Natatawa ako kung gugunitain, pero sa totoo lang may napagtanto ako.

Ang swerte ko sa mga kaibigan. Wag lang sana maubos pasensya nila sakin habang buhay pako. Pero kung sakali, baka sila mismo ang pumatay sakin. haha.

May atraso pa ako dun sa kakapunta lang ng kalinga, sa pagbalik nalang nya ako babawi. haha!

un lang. ayaw ko gumawa ng sobrang cheesy na ending, baka mabuhusan pako ng kumukulong kandila ng dun sa isang galit sa mga daga.

Hay toxic. Boarding na. Iloilo ulit. Tataba nanaman ako. haha! 

P.S.

Hulaan nyo kung sino nagdrawing nyan. haha.